Yavuz Sultan Selim Ve Mukaddes Emânetler – Osmanlı padişahları
Yavuz Sultan Selim, bir gün ansızın Hırka-i Saadet dairesine gelir ve kanun üzere her taraf temiz ve pak olması lâzımken öyle olmadığını görür. Buna gönlü razı gelmez. Sebebini araştırır ve bir temizlik nöbetinin yapılmadığını tesbit edince çok öfkelenir.
Padişahın ceza pençesine dûçâr olacaklarını anlayan hizmetliler çok fena korkarlar ve el altından müftü Zenbilli Ali Efendi’ye haber gönderip, şefaat etmesini isterler. O da gelip bunların affını rica edince sultan: “Molla, devlet işine müdahale etme.” yollu cevap verir. Buna mukabil Zenbilli Ali Efendi: “ Hayır padişahım, bu din işidir, yoksa saltanat işlerinden değildir. Padişahın din ve dünyâsını kayırmak üzerimize farzdır. Saltanat mesleği, kusurları olan hizmetkârları icabı halinde azil yahut nasbetmek, şâyet suçları şeriata göre affolunmayacak derecedeyse dinde gerekli cezayı vermektir. Cezalandırılmalarını îcap ettirir ise fetvâ verelim, yok eğer günahsız iseler boş yere siz günaha girmeyin.” der.
Bu sözler üzerine Yavuz, Zenbilli Ali Efendi’ye Hırka-i Saadet hizmetlilerinin suçlarını anlatır ve onları affeder. Fakat müftü efendi sultana teşekkürden sonra “Osmanoğullarının âdeti odur ki cefadan sonra vefayı ihsân ederler. İşte sizin de bunları Hırka-ı Saadet hizmetinde bırakmanız, iyilikseverliğinizi kemâl mertebeye ulaştırır ve saltanatınızı tamamlar.” deyince sultan, böyle bir daha tembellik ve kayıtsızlık etmemeleri şartıyla her birini yine eski vazifelerinde bıraktı.
Fazilet Takvimi 2012