Çocuklarda Benlik Bilinci - Sanal Hayat Keyifli Forumun Tek Adresi - Sesli Sohbet

**Sincap** · 28 Kasım 2012, 22:59

benlik bilincinin gelişimi - çocuklarda benlik nasıl gelişir - çocuklarda benlik bilincinin biçimlenmesiÇocuklarımızla birçok şekilde iletişim kurarız. Vücut dilimiz dolaylı olarak birçok şey söyler ve konuşarak, birlikte vakit geçirerek doğrudan iletişim kurarız.Sonuçlara gelince, çoğu olumlu veya olumsuz iletişimler, ebeveynler çocukları hakkında konuşurken ortaya çıkar. Ebeveynin çocukları hakkındaki hisleri –ya çocuk yanlarındayken ya da görünüşte çocuk dinlemezken- tartışmalarda sık sık ortaya konur.Çocuklar kulak misafiri oldukları bu konuşmalara inanırlar ve ona göre tepki verirler.

Çocuğunuzun onun hakkında söylediğiniz şeyleri tamamen zihnine kazımasını ve duyduklarına yönelik olarak size karşılık vermesini garip karşılamamalı, kabullenmelisiniz.Bu yüzden sizin çocuğunuzla ilgili gerçek hisleriniz ve tavırlarınız çok önemlidir.Eğer çocuklarınız onların hakkında olumlu ve övgü dolu şeyler söylediğinizi duyarsa, tüm bunların sizin onun hakkında düşündüğünüz ve hissettiğiniz şeyler olduğuna inanacak, buna bağlı olarak karşılık verecektir.En önemlisi kendisi hakkında olumlu bir benlik algısı oluşturacak ve bunu hayatı boyunca devam ettirecektir.

Benlik Bilincinin Biçimlenmesi:

Çocuk büyüdükçe çevreden çok sayıda mesajlar almaya başlar. Davranışları büyükleri tarafından değerlendirilmeye başlanır. Çocuk bu değerlendirmelere dayanarak kendisi hakkında bazı yargılara ulaşır:

• Erkek çocuklar ağlamaz! (Ben ağladığıma göre demek ki benim erkekliğimde bir eksiklik var.)

• Kafa yok mu sen de? (Demek ki öteki insanlar hiç hata yapmıyorlar! Hata yapan sadece benim. Gerçekten kafasız biriyim öyleyse! )

• İyi çocuklar çişleri geldiği zaman annelerine söylerler.Annene söylemeden neden çişini yaptın bakayım?! (Demek ben kötü bir çocuğum.)

• Büyükten çok daha zeki maşallah! (Benim kafam ablam ya da ağabeyiminkinden daha iyi çalışıyor.Ben onlardan hem akıllı hem üstünüm.)

• Sen benim için dünyanın en değerli varlısın. (Annem beni seviyor. Beni hiç yalnız bırakmayacak. Hatalarım olsa bile yine de beni sevmeye devam edecek.)

• Benim kızım dünyanın en güzel kızı. Hem kendine bakmasını da biliyor. Her zaman saçlarını tarar. Üstünü başını temiz tutar. (Beni seviyorlar ama bu sevginin koşulları var;üstümü başımı temiz tutmalı, saçlarımı taramalıyım.)

• Eğer annene biraz acısaydın, bunu yapmazdın. (Bunu yaptığıma göre , demek ben anneme acımıyorum. Anneme acımadığıma göre ben kötü bir çocuğum.)

Çocuklar kolay inanan varlıklardır. Bu mesajlara anında inanırlar. Kendileri konusunda bilgi sahibi olabilecekleri başka hiçbir kaynak olmadığından, özellikle başlangıçta, tümüyle aile içinde duydukları sözlere dayanırlar. Böylece çocuk çevrede duydukları sözler yoluyla kendisiyle ilişkili bir resim, bir imaj oluşturmaya başlar.Bir yaşına geldiğinde benlik bilincinin temeli oluşmuştur. Dört, beş yaşına geldiğinde ise, kendisi hakkında o denli tutarlı ve güçlü bir kanı - iyi ya da kötü – geliştirmiştir ki, bu, ömür boyu sürer. Bu kanıyı değiştirmek artık zordur. İşte kişinin kendisi hakkındaki bu yargıya “benlik bilinci” denir.

Kendi Kendini Doğrulayan Kehanet:

Benlik bilinci, diğer insanlarla olan etkileşimi biçimlendirir. Bu biçimlendirme, yaşam boyunca sürer, ne var ki çocukluk yıllarındaki yaşantıların etkisi daha ağır basar.

Kendini değersiz bulan kişilere rastlamışsınızdır. Bu kişilerin önemli bir bölümü oldukça zeki insanlardır. Fakat küçükken sürekli olarak kendilerinden daha zeki olduğu söylenen kardeşleri ya da arkadaşlarıyla kıyaslandıkları için, kendilerini “akılsız”, “düşük zekalı” bilerek büyümüşlerdir. Bazı kişiler de, küçükken arkadaşları tarafından alay edilerek koşullandırılmışlardır. Kimine “şişko” denmiş, kimine gözlük taktığı için “dört göz” adı verilmiştir.

Kendini değersiz bulan insanların geçmişinde, yukarıda anlatılanlara benzeyen bazı olumsuz etkileşimler yer almıştır. Bu kişilerin geliştirdiği benlik bilinci, onların gerçek potansiyelini yansıtmadığı halde, yıllar yılı kafalarında bu benlik bilincini yaşattıkları için, değiştirilmesi zor bir duruma gelmiştir. Ancak, bilinçli bir çabayla , benlik bilincini yeniden inşa etmek olanağı vardır. Bu yeniden inşa, yavaş bir süreçtir ve sağlıklı bir ortamı ve her şeyden önemlisi, kişinin bilinçli olmasını gerektirir.

Benlik bilinci, kişilerin kendileriyle ilgili, kafalarında taşıdıkları bir resme benzetilebilir. Kendini değersiz bulan kişinin resmi, çarpıtılmış, gerçeği temsil etmeyen, yamuklaştırılmış bir resimdir. Her insan, kafasında taşıdığı “benlik resmi”ni gerçekleştirmeye yönelir. Bu resim ne kadar gerçekten uzak olursa olsun, zamanla sanki gerçekmiş gibi kişinin yaşamını etkilemeye başlar. “Kötü bir öğrenciyim” düşünce ve inancını kafasında taşıyan bir öğrenci, sınıfta niçin başarısız olduğuna birçok neden bulur. Fakat bu kişinin davranışlarını yakından gözlerseniz, onun iyi bir öğrenci olmaktan neredeyse çekindiğini fark edebilirsiniz. Çünkü “kötü öğrenci” olmak, onun benlik bilincine uyar. İyi not alan bir öğrenci durumuna gelmesi, ancak benlik bilincinde bazı değişikliklerin olmasıyla mümkün olabilir. Başarısız bir öğrenci olması, onun kendi hakkındaki “kötü öğrenci” imajını doğrular. Yine yanı biçimde, kendini sıkılgan olarak tanıyan bir insan, kendisini topluluk içinde konuşacak ya da soru soracak bir kimse olarak göremez. Böylece de, kendisi hakkında olumsuz bir benlik sahibi olan kişi, benlik bilincine uygun beklentilerini karşılamaya devam eder.

Kişinin bu kısır döngüyü kırıp, gerçek potansiyelini kullanabilecek duruma gelmesi için, bilinçli olarak, sağlıklı bir ortamda, benliğini yeniden inşa etmesi gerekir. (D.CÜCELOĞLU)

alıntı

Seçenekler	Arama
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder	Arama: Gelişmiş Arama Yap
Stil
Normal Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)