Unutturur mu Zaman - Sanal Hayat Keyifli Forumun Tek Adresi - Sesli Sohbet

**Sincap** · 14 Mart 2012, 17:58

Sana anlattıklarım neleri susuyor bir bilsen

Ve anlatmadıklarım neleri söylüyor…”

Boğazımı yırtarcasına susuyorum

Ya verilmekten yıpranan cevaplardayım

Ya sorulmamaktan solan sorularda

Sen ıslatmasını bilmeyen bir yağmur oldun

her akşam

Ben ıslanmasını bilmeyen ahmak

Bu yüzden aşık olamadık sırılsıklam

Pimi çekilmiş coğrafyalarda

Zaman ayarlı bir aşkın en tesirsiz parçasıydım

Ve ben günah şeridinde hatalı sonlanandım

Az gittim… uz bittim… hiç geldim!!!

Uyurken bile uykusuzluk akan gözlerinde

Kaçan trenlerin hesabını istasyonlara kesen

Kalabalıkta unutulmuş bir yalnızdım

Kendine kaçak yolcular bindiren…

Her yolcu da kendini ihbar eden!

Kalbime girmek tehlikeli ve yasaktırlarla

Yaşamamaya kalkışıyorsun hayata

Ve ben senden yırtılma bir yelkenle

Aynı yöne gittikçe aynı yere geldim

Sonumu baştan yazdım;

İçimde hala bana ilk aldığın acım!

Gece

sabahı da siyah kusuyor üstüme

Aklıma yaprakların dökülüyor

Bugün aklımda sen vardın;

Aklımı karıştırmadım!

Artık biliyorum…

Aşk bir intihar saldırısıdır; yalnızca iki kişinin öldüğü!

Aşka nişan alıp ayrılığı ıskalayan acemi

Hala gözlerinde kalp kapaklarım

“Seni almadan içimden nasıl giderim?”

Ve sen kaç kez bu hırsla sevildin

Koca koca kışları;

Kısa kısa şubatları biriktirdin…

Susku sınanmamış bir ustura gibidir

Susardın…

İç denizine sığınmış gemileri yakan bir limandın

Bak şimdi gönülsüz gittiler senden;

Gönlünü çaldıkların !!!

Yazmadıklarından korkarsın en çok yaşadığın hiçbir şey de

Ve adın gibi bilirsin;

Aramayı unutan bulmayı öğrenemez

Bugünler dünlerinden utanıyorsa

Hiç yarın olamayacaklar

Şimdi ne bugünsün ne de yarın

Olsa olsa sadece bir yarım;

Ya da eksilen yanım!

An kaybından ölen zaman

Senden daha katilini bulamadı kendine

Gelseydin eğer kendimi bile kovardım yanımdan

Gelmedin yine kendimsiz kaldım ardından…

Dünyanın bütün dillerinde sustum ve bir şair bıraktım geride

Ekmeğini aşktan çıkaran!

“Sustalı bir aşk senin ki

Sesinle çıplaklaşıp suskunluğumla giyiniyorum”

Korunak sandığım tüm senlerde

İçimde yoktan başka bir şey kalmadı

Ruh ölünce cesedi beden taşıyor sırtında

İki büklüm acılarla …

Patlasam her yere acı sıçrayacak biliyorum

Patlamamaya hazır bir bomba oluyorum

Ben mi çok yorgundum sen mi çok dinç?

Bende mi eksikti sen de mi fazlaydı sevinç?

Dilsizler yalan söyleyemez anladım

Ya ben konuşamadım ya sen sağırdın!

Her şeye rağmen bana öyle çok sığdın ki

İçimde kimseye yer bırakmadın

Bildiğim; Ağaç misali toprağa bağlandıkça gökyüzüne uzamak

Çelişkim; Giden bir tren de kalanların şarkısını haykırmak

Hangi dil kendini kandırabilir ki?

Aşk bir suç değil mi ;

Her defasında kendini ihbar edip yakalatan.

Ve en saf ihanet

kendi ihanetine kanan

Senin gibiler vakitsiz susan aşkı severler

Seni bu kör kuyulardan salan neyin şarkısıysa

Gözlerinin kahvesinden içtiğimde oydu

“Şimdi eksilen her yanıma adını verdim

Bu yüzden güzelim ben…”

Dudağını düğümlediğim fırtınaları kopardım sonunda bir bardak su da

Ben hancı sen soncu

Sana dayanamadı bıçak kemiğe dayandığı kadar

Elbette unuturum sonunda

En fazla bir mevsim ağlarım

Alışırım yalancı baharlara ama;

Ama yine de biri beni kandırsın yokluğunda

Sen bu şiiri okurken ben başka bir şiir de olacam

Başkasının kollarında da senin yollarını adımlamak varmış meğer

Sana anlattıklarım ne çok şey susuyor

Ve sustuklarım neler söylüyor

“Gittin değil mi?

Şimdi ne desem kar yağıyor…”

AlınTıdır...

Seçenekler	Arama
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder	Arama: Gelişmiş Arama Yap
Stil
Normal Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)