20 Haziran 2013, 10:23 | #1 | ||||||||||||||||||||
Keyifli~Üye Üyelik tarihi: 28 Mart 2011
Mesajlar: 1.444
| Çekingenliğiniz Hastalığınız mı Katakteriniz mi - 2 çocuklarda çekingenlik - çekingenlik konusunda ailelere öneriler - sosyal fobik çocuklarSosyal fobi nedir? İlk kez 1966 yılında psikiyatrist Isaac Marks tarafından tanımlanan sosyal fobi, temelde, başka insanların bulunduğu ortamlarda hata yapma, diğer kişiler karşısında küçük düşme korkusu olarak tanımlanıyor. Psikolog Yıldız Burkovik, durumu şöyle açıklıyor; “Bir sosyal fobiğin düşünce zinciri olumsuz düşüncelerle harekete geçer. Kişi kendini büyük bir zincirle bağlar ve o zincirin gidebildiği yere kadar gider. Yani durmadan kendi içinde döner, hareket edemez, yalnızca endişe duyar, tedirgin olur. Performans göstermesi gereken bir durumla karşılaştığında daha çok kaygı duyar ve ani tepkiler göstermeye başlar. Bir alarm altında önce ‘buradan kaçmalıyım’ duygusu, sonrasında ise kalp çarpıntısı, titreme, boğazın düğümlenmesi, terleme ya da aniden buz kesme hali yaşanır.” Anne-babalara ➤ Çocuğunuz göz temasında bulunmuyorsa ➤ Arkadaşlarından ayrı yerde oyun oynuyorsa ➤ Hiç kimse ile konuşmuyorsa ➤ Evdeyken sizinle dahi konuşmuyorsa ➤ Sadece televizyon izliyor, başka hiçbir şeyle ilgilenmiyorsa ➤ Kendi kendine bir kenarda ağlıyorsa ➤ Rüyasında çok sık konuşuyorsa ➤ Kardeşi olduğunda kendini sizden dışladıysa ➤ Okulda dikkat eksikliği yaşıyorsa ➤ Öğretmeniyle konuşurken kızarıyor, kekeliyorsa ➤ Arkadaşları ile konuşurken alaya maruz kalıyorsa ➤ Kendisine lakap takılıyorsa ➤ Sözlüye kalkarken tir tir titriyorsa ➤ Yazılı sonuçları çok iyi ama sözlüleri çok kötüyse Kesinlikle çocuk ya da ergen psikoloğuna başvurulması gerekiyor. Ya elim titrerse? Sosyal fobik insanları kalıp cümleler ile tanımlamak imkansız, çünkü bazen kendine hiç güveni olmayan kişi sosyal fobi yaşarken bazen de kendine çok güvenli olan kişi kendini göstermekte çekingen davranabiliyor. Bu durumun günlük yaşamdaki yansımaları her kişide farklı şekilde ortaya çıkıyor. Psikolog Yıldız Burkovik, bunun örneklerini şöyle anlatıyor: “Bir şirketin genel müdürü bir toplantıda herkesin önünde eli titreyeceği için imza atmaktan çekinebiliyor. Bir başka yönetici topluluklara konuşurken sesinin incelmesinden çekindiği için bu işleri hep yardımcılarına devredebiliyor. Evlilik hazırlığında olan bir kişi, düğün pastasını kestikten sonra eşine yedirirken elinin titremesinden çekinebiliyor. Danışanlarım arasında en çok avukatlar ve öğretmenlerin sosyal fobiden kurtulmaya çalıştığını gözlemliyorum. Avukatlar, yüzlerinin kızarmasından ya da terlemekten çok kaygılanıyorlar çünkü söylediklerine itibar edilmemesinden çekiniyorlar. Öğretmenlerin bu duygulardan kurtulmaya çalışması beni çok sevindiriyor çünkü bu öğretmenlerin sınıflarında aynı durumdaki çocuklara çok daha anlayışla yaklaşacaklarına inanıyorum.” Yetişkinlere ➤ Göz teması kurmaktan korkuyorsanız ➤ Dikkatiniz tamamen dağınıksa ➤ Hiçbir şeye ‘hayır’ diyemiyorsanız ➤ Durmadan eleştirilmekten korkuyorsanız ➤ Topluluk içinde farklı fikirlerinizi dile getiremiyorsanız ➤ Tek başınıza alışverişe gidemiyorsanız ➤ Yabancı yerlere giremiyorsanız ➤ İneceğiniz yeri söylemekten çekindiğiniz için dolmuşa binmiyorsanız ➤ Hatalı bir mal satın aldığınızda iade etmekten çekiniyorsanız ➤ İhtiyacınız olduğu halde dışarıda tek başınıza tuvalete gidemiyorsanız ➤ Kızarıyor, titriyor, terliyorsanız, çarpıntınız varsa Mutlaka psikolog desteği almanız öneriliyor. YAŞAYANLAR ANLATIYOR içine kapanık çekingenlik Çocukluğumu hatırlamak istemiyorum “Herkesin ‘aman ne uslu’ diye sevdiği, yaramazlık yapmayan, ortalık karıştırmayan, arkadaşları ile kavga etmeyen bir kız çocuğu idim. Kavga etmiyordum tabii çünkü aslında hiç arkadaşım yoktu. Okul hayatım çok zor geçti. Çoğunlukla sınıfın alay edileni oldum. Yalnız çocukların kendilerini derslere verdiği, okul başarısı ile kendilerini ispatladıkları düşünülür. Ben onu da yapamadım. Ne derslerle ilgilendim ne de sosyal bir hayatım oldu. Lise bitince iyi kötü bir üniversiteye kapağı atmayı başardım. 18 yaşından sonra da artık bu işin böyle gitmeyeceğini düşünüp bir psikoloğun kapısını çaldım. Şimdi çok daha iyiyim ama mümkün olsa çocukluk yıllarımı hafızamdan silip atarım. Ailemin benimle daha çok ilgilenmesini isterdim…” Leyla, 28, Ankara İnsanlardan korkuyorum “Beni ilk kez gören herkes mutlaka ne kadar ukala ve soğuk olduğumu düşünüyor. Öyle düşünmeleri hoşuma da gidiyor aslında. Çünkü içimde kendine güvensiz, çekingen, korkak bir ben yaşıyor. Üniversite öğrencisiyim. Benim için derse girmek, derste bir soruya cevap vermek, ders çıkışı kantine takılmak; bunların hepsi birer kabus. Kimseyle konuşmak istemiyorum çünkü konuşurken kızarıp kekeliyorum, sırtımdan soğuk terler boşanıyor. Dolmuşta benimle aynı durakta inen olmadığı zaman, ‘inecek var’ diyemediğim için kaç kez evimden birkaç durak ötede indiğimi hatırlamıyorum bile. İnsanlardan korkuyorum ve bu şekilde nasıl bir geleceğim olacak hiç bilmiyorum.” Nilay, 19, İstanbul Yaprak Çetinkaya alıntı Çekingenliğiniz Hastalığınız mı Katakteriniz mi - 1 | ||||||||||||||||||||
Bookmarks |
Etiketler |
Çekingenliğiniz Hastalığınız mı Katakteriniz mi - 2 |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | Arama |
Stil | |
| |